YOKUŞ AŞAĞI

Mart 2025

O kadar çok toparlandım ki

Artık darmadağınım.

Hiç yayınlamayacağım şiirlerim var

Daha yazarken sildiklerim

Rüyamda yazıp unuttuklarım

Kabul olmayan dualarım

Gerçekleşmeyen hayallerim

Ulaşamadığım hedeflerim...

Yarım yamalak duruyorum yolun ortasında

Belki ortasında bile değilim

Belki yolda bile değilim, bilmiyorum

Bilmiyorum.

Mutsuz değilim kesinlikle

Ama mutluluğu da hatırlıyorum

Buna pek benzemiyordu.

O kadar basit isteklerim vardı ki

İnsan hayret ediyor olmayışlarına

Mahcubum gençliğime, çocukluğuma.

Bulutları gözlerdim hep

Yokuş aşağıyım şimdi

Durmaya çalışırsam düşerim

Bıraktım bedenimi yuvarlansın

Gerekirse biraz daha yaralansın

Vardığım yer elbet düzlük olacak.

Ayşe PELİKLİ